camper versus california
rondreis ijsland in een kampeerbusje
Wanneer we met ons grote bakbeest rondtoeren, durven we al eens luidop dromen van later. Later, wanneer onze drie jongste crewleden hun vleugels hebben uitgeslagen en we geen alkoof meer van doen hebben. Later, wanneer we geen speelgoed, 15 paar schoenen en 5 regenjassen meezeulen en we niet meer afhankelijk zijn van schoolvakanties. Later, wanneer we met ons tweetjes rondhobbelen over moeilijk toegankelijke wegen met enkel het hoogstnoodzakelijke, koken op een gaspitje en slapen in onze uitklapbare daktent. Idyllisch en romantisch en praktisch, of toch niet helemaal?
Later kwam sneller dan gedacht toen we de kans kregen om een weekje door IJsland te rijden met een VW California busje. A dream come true. Of toch niet helemaal?
Alle voorwaarden waren toch al vervuld, of toch bijna:
- moeilijk toegankelijke wegen: check
- gaspitje: check
- uitklapbare daktent: check
- gietende regen: check
- enkel het hoogstnoodzakelijke: euh,…
Op de luchthaven worden we opgehaald door iemand van het verhuurbedrijf rent.is en naar het kantoor gebracht. Daar krijgen we van Lucas een vakkundige uitleg over het busje: hoe klappen we het bed uit, hoe verschuiven we de zitbank om de tafel te installeren en hoe werkt de kleine koelbox in de koffer. Er blijkt zelfs een verwarming te zijn als de motor afstaat, hoera!
De eerste moeilijkheid duikt op: we zitten met twee grote sporttassen en twee trolleys en dus een berg spullen. Ik dacht dat de kastruimte in onze camper beperkt was, hier zijn er gewoon géén kastjes. We zijn dus wel even zoet met organiseren. Ook qua voedselvoorraad zijn we beperkt in wat we inslaan, de kleine koelbox is snel gevuld. De rest van het eten gaat dan maar in 1 van onze sporttassen.
Tijdens onze regenachtige roadtrip stuitten we op heel wat verschillen, dit zijn volgens ons de grootste voor- en nadelen van een busje (wanneer je zoals wij een camper gewend bent).
Voordelen:
- rijcomfort: een VW busje rijdt zoals een gewone auto, het is dus veel relaxter rijden dan met een grote camper. Je legt dus ook makkelijker grote afstanden af.
- Je geraakt overal: IJsland kent heel wat F-roads, die enkel berijdbaar zijn met een 4×4 auto, een no go voor campers maar wel toegankelijk met een 4×4 California. Zo reden we naar Landmannalaugar – waarbij we 2 rivieren overstaken – en volgden we de prachtige Kerlingardalsvegur tot aan camping Thakgil . Dit waren voor ons de mooiste stukjes IJsland en die hadden we gemist zonder ons busje.
- Parkeren: met een camper parkeer je niet zomaar overal, dat is met een busje geen enkel probleem. Je rijdt ook vlotjes de stad in zonder jezelf vast te rijden in nauwe straatjes.
Nadelen:
- koude: toegegeven het IJslands klimaat was niet bepaald mild, maar de verwarming in ons busje werkte een uurtje (max!), dat was dus net voldoende om ’s avonds even op te warmen voor we in onze daktent kropen. Die daktent lekte ook wanneer het hevig stormde en om 4u ’s nachts uit je natte slaapzak kruipen is niet zo’n lolletje.
- ruimte: de opbergruimte bestond uit enkele kleine bakjes in de deur en ook nog twee mini schuifjes onder de zitbank. Ons busje was geschikt voor 4 personen, waarvan er dan 2 in de auto zouden kunnen slapen. Hiervoor moet je de zitbank ombouwen tot een bed. Na de doorweekte nacht in de daktent leek ons dit ook een aanlokkelijk idee. In de praktijk was het een uitdaging. Op het stuk waar ons bed moest komen stonden dus ook onze 2 sporttassen en 2 trolleys met al onze spullen gestockeerd. Hilariteit alom terwijl ik op en over de rugleuning klom, om zo alles onder de bank te proppen (ah ja, het regende natuurlijk weer pijpenstelen buiten), en Roel zijn benen in z’n nek probeerde te leggen om de bank voldoende naar voren geschoven te krijgen. Je raakt er vast wel bedrevener in dan wij. Onze les was vooral: enkel het noodzakelijke meenemen is belangrijk.
- sanitaire voorzieningen: nadat je de hele dag het IJslandse weer hebt getrotseerd, buiten hebt gekookt en dan ’s avonds nog wat gezellig zit te lezen in het busje besef je opeens dat je nog moet plassen. Maar het is donker, ijskoud, het giet en de dichtstbijzijnde wc is 500 meter lopen. Dat. Is. Niet. Leuk. ’s Nachts naar het toilet? Vergeet het maar.
Hebben we een leuke tijd gehad in ons witte busje? Oh jawel! Zelfs tijdens de koude momentjes, het geknoei met al onze rommel en in de stromende regen was het een geweldig avontuur. Hey, mijn bedoeling was om elke nacht in een tentje te slapen. Ooh, ben ik blij dat ik me liet overhalen toch voor een busje te kiezen in plaats van een gewone huurauto. Ons busje was over het algemeen droog, had een redelijk bed en reed ons vlot naar waar we moesten zijn. Zou ik onze camper inruilen voor een busje als het kon? Later misschien. Wanneer ik écht geleerd heb alleen het hoogstnoodzakelijke in te pakken.
